حدود اختیارشخص پیر نسبت به اموالش

حال سوال اینجاست ؛ آیا اسباب حجر محدود به موارد بیامن شده در ماده 1207 است و یا میتوان افراد دیگری را نیز محجور بیان نمود ؟ با توجه به اینکه عدم اهلیت استثناء است و نیاز به تصریح قانون دارد پاسخ منفی خواهد بود .

اما به نظر می رسد با توجه به اینکه حجر حمایتی به منظور حفظ حقوق و منافع شخص محجور وضع شده و مبنای فقدان یا ضعف اراده و عقل است حکم این ماده قابل تسری به برخی افراد باشد .

بر اساس حکم ماده 1208 قانون مدنی « غیر رشید کسی است که تصرفات او در اموال خود عقلانی نباشد » سوال آن است که ؛ با توجه به ضعف قوای عقلانی و حتی برخی بیماری های سالمندی مانند زوال عقل ، آیا سالمند غیر رشید است ؟ زوال عقل به آن دسته از اختلالات مغزی اطلاق می شود که با افزایش سن زیاد شده و باعث تغییرات حافظه ، نقایص هوشی ، اعتشاشات رفتاری و سایر علائم تخریب دماغی می شود .

بیماری زوال عقل ترکیب وسیعی از حالاتی با علائم مختلف شامل ؛ آلزایمر ، زوال عقل با انفارکتوس های متعدد و زوال عقل پارکینسون است .
در کنار آثار و عوارض روانی و دماغی کبر سن ، افزایش سن توام با کاهش قوای جسمانی و حرکتی نیز است . در قانون مدنی ایران ناتوانی جسمی هرگز به عنوان یکی از اسباب حجر محسوب نگردیده است و از سوی دیگر قانون ایران در خصوص اداره ی اموال و امور مالی این اشخاص ساکت است .

البته در برخی قوانین به صورت خاص به این موضوع رسیدگی شده است . برای مثال ماده 103 قانون امور حسبی ، قانون جامع حمایت از حقوق معلولان.
لذا جهت پیگیری این امور و طرح دعوای مربوطه به منظور اثبات حجر افراد مسن ، مبتلا به بیماری پارکینسون و زوال عقل می بایست به وکیل آگاه و خبره در این امور مراجعه نمود .